[Review] Mulligan Concept A + B

Gisteren was de laatste dag van de 4 daagse cursus over het Mulligan concept.

Brian Mulligan is één van die guru’s binnen de kinesitherapie. Hij, samen met Robin McKenzie en Maitland zijn zowat de “oude” krokodillen binnen de kinesitherapie, die met hun inzichten heel wat “nieuwe” technieken hebben geïntroduceerd.

Je kan Mulligan het beste omschrijven als een “zachte”, “actieve” en “articulaire” mobilisatietechniek. De patiënt voert een beweging uit en het is aan de Mulligan-therapeut om met speciale handvattingen en mobilisatietechniek ervoor te zorgen dat het beperkte en/of pijnlijke gewricht, dankzij de techniek, pijnvrij en/of zonder beperking haar functie kan uitvoeren.

Het idee achter Mulligan is dat er een soort “leerproces” optreed waardoor het lichaam na enkele herhalingen spontaan de nieuwe “pijnvrije”/”onbeperkte” stand in het gewricht overneemt en zo de patiënt zonder klachten de praktijk uitwandelt.

Als je het ziet heeft het iets magisch. Je geeft geen zware “overdruk”, de patiënt mag geen pijn voelen, je begeleidt meer dan dat je ingrijpt in de beweging. Laat je je handen nadien weg en beweegt de patiënt vrij, blijft het positieve effect aanwezig. Plots is er geen “beperking” of “pijn” meer. Zoals ik al vertelde: Magie!

Mulligan-technieken hebben zeker ook hun beperkingen. Er wordt al te vaak uitgegaan van een zuiver articulair positioneel probleem, voor structurele adaptatie van weefsels is weinig plaats in het concept en in strikte zin behandel je redelijk symptomatisch, zonder de vraag te stellen waarom die “positional fault” is ontstaan of blijft bestaan. Het “waarom” wordt dan ook vaak gevonden in vage trauma’s uit het (soms heel verre) verleden. Dingen waar haast iedereen “ja” op kan antwoorden zoals: “Heb je je enkel ooit eens niet omgeslagen?” of “Ooit eens van een paard op je rug gevallen?”. Maar dat neemt niet weg dat het soms, verbazend snel effect heeft… heel vreemd dus.

Het mag dan nog als magie klinken, binnen de literatuur wordt best veel tijd en moeite gestoken in het zoeken naar wetenschappelijke verklaringen en bewijzen. Heel wat studies tonen toch een iets wat positief effect aan, maar een afdoende verklaring waarom het werkt is er nog niet gevonden. Heel wat theorieën zijn al in de lucht gegooid, maar na een aantal jaar blijft daar precies niet zo heel veel meer van over. Brian Mulligan zelf blijft blijkbaar zelf ook zeer vaag over de werking. Zijn vroegere uitspraken van de “positional fault” en “joint-learning” worden nog steeds herhaald, maar nu toch iets wat gerelativeerd.

De opleiding zelf werd gegeven in Brasschaat door één van Mulligan’s rechterhanden, zo lijkt, René Claassen. Een, nog steeds actieve, Nederlandse Fysiotherapeut. Ondanks de obligatoire helden verhalen van mensen die na 10 jaar met 1 Mulligan techniek weer konden pijn vrij konden bewegen, (en water die in wijn veranderde,) is de lesgever heel eerlijk in zijn verhaal en vrij van enige arrogantie. Hij afficheert met een gezonde partijdigheid voornamelijk de goede resultaten van het Mulligan Concept maar laat zeker en vast plaats over voor de kritische opmerkingen. Hij rijkt Mulligan aan als een nuttig en efficiënt deel dat past in een volledig musculoskeletaal behandelplan met zowel manuele technieken als actieve oefentherapie.
Wat naar mijn mening de ideale manier is waarop je misschien wel  naar  elk behandelconcept moet kijken.

Ik vond deze “Mulligan A en B” opleiding zeker de moeite waard. Mulligan-technieken zijn zeer knap en een nuttige aanvulling in je arsenaal aan manuele technieken. De manier van lesgeven is heel ongedwongen en eerlijk: “If you make it worse, do the reverse. If it still doesn’t work, do something else!”. Wat een zekere aangename ervaring is in het (Belgische) kiné bijscholingscircuit. Hopelijk is “Mulligan C” ook de moeite.

Mulligan Concept A + B
Mulligan Concept Nederland
René Claassen
4 dagen
750€