Sinds kort is de “bijzondere bekwaamheid” goedgekeurd door de regering. Eindelijk wordt er een onderscheid gemaakt tussen musculoskeletale manuele therapie, pediatrische, neuromotorische, respiratoire, cardiale en pelvische re-educatie takken van de kinesitherapie. Ik denk dat het ondertussen wel duidelijk is dat ik nogal “fan” ben van deze maatregel. Voor zij die afvragen waarom ik zo trots ben op mijn status als manueel therapeut? Wel Jim Heafner auteur op de Student Physical Therapist-blog verwoordt het op geen betere manier:
http://www.thestudentphysicaltherapist.com/home/why-i-choose-to-specialize
1. Omdat het van mij een betere clinicus maakt die sneller tot betere gefundeerde diagnoses komt
2. Omdat we deze kans moeten grijpen om ons beroep fundamenteel te veranderen. Het beroep mooier, sterker en vooral beter te maken voor al wie wij dienen.
3. Omdat ik plezier haal uit het beter begrijpen van iemands probleem en actief mee te werken aan de oplossing ervan. Om de beperkte tijd die ik heb met mijn patiënt efficiënt te kunnen benutten.
Kortom omdat je nooit tevreden mag zijn met wat je nog maar weet.
